Η Μεγάλη Θλίψη


Η περίφημη "αρπαγή" είναι μακριά από το πνεύμα της Γραφής ,
"σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσι, κακοπάθησον" "ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι" "παραδώσουσιν γὰρ ὑμᾶς εἰς συνέδρια, καὶ ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν μαστιγώσουσιν ὑμᾶς· καὶ ἐπὶ ἡγεμόνας δὲ καὶ βασιλεῖς ἀχθήσεσθε ἕνεκεν ἐμοῦ εἰς μαρτύριον αὐτοῖς καὶ τοῖς ἔθνεσιν" ο Χριστός δεν υποσχέθηκε καλοπέραση και προνομιακή μεταχείριση στους δικούς του. Αντίθετα είπε ότι αυτός που θα τον ακολουθήσει θα υποστεί θλίψεις, μίλησε για δυσκολίες, χτυπήματα, φυλακή, δάκρυα, φρικτό θάνατο. Προσοχή λοιπόν !!
Ο Χριστός μόνο συμπαράσταση και παρηγοριά υποσχέθηκε στους δικούς του και όχι απαλλαγή από βάσανα και θλίψεις στην ζωή αυτή. Η Γραφή είναι γεμάτη προτυπώσεις του Αντίχριστου, Ισραήλ - Φαραώ, Ηλίας - Αχαάβ και λοιπά. 
Ακόμη και ο Κύριος διώχθηκε....
Κανείς δεν αρπάχτηκε για να γλυτώσει από την οργή τύπου του Αντιχρίστου.  
Κανείς δεν αρπάχτηκε για να γλυτώσει από τις εν Χριστώ θλίψεις, αφού αυτές θα του δώσουν  "τὸν στέφανον τῆς ζωῆς". Γιατί να εξαιρέσει μερικούς από αυτήν την διδασκαλία Του; Δεν κάνει διακρίσεις ο Χριστός.
"ἐν κόποις περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς ὑπερβαλλόντως, ἐν φυλακαῖς περισσοτέρως, ἐν θανάτοις πολλάκις· ὑπὸ Ἰουδαίων πεντάκις τεσσαράκοντα παρὰ μίαν ἔλαβον, τρὶς ἐραβδίσθην, ἅπαξ ἐλιθάσθην, τρὶς ἐναυάγησα, νυχθήμερον ἐν τῷ βυθῷ πεποίηκα· ὁδοιπορίαις πολλάκις, κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις λῃστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις· ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καὶ δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι·" να ποια είναι η ζωή του Χριστιανού.
"Οὐαὶ ὑμῖν οἱ ἐμπεπλησμένοι, ὅτι πεινάσετε. οὐαί ὑμῖν οἱ γελῶντες νῦν, ὅτι πενθήσετε καὶ κλαύσετε" και να ποια δεν είναι..
Ας δουμε και το Ματθ.κδ 21-22 "ἔσται γὰρ τότε θλῖψις μεγάλη οἵα οὐ γέγονεν ἀπ’ ἀρχῆς κόσμου ἕως τοῦ νῦν οὐδ’ οὐ μὴ γένηται καὶ εἰ μὴ ἐκολοβώθησαν αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ· διὰ δὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς κολοβωθήσονται αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι" ο Ιησούς ομιλεί για εκλεκτούς οι οποίοι θα υποστούν τις θλίψεις και θα υποφέρουν, προφανώς όποιος θέλει να φύγει μην τυχών και κακοπαθήσει δεν συγκαταλέγεται στους εκλεκτούς.
Ο Χριστός θα έρθει μετά την μεγάλη θλίψη και τα δεινά ώστε να τους επισυναξει.  "Ἀλλ' ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις, μετὰ τὴν θλῖψιν ἐκείνην ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται, καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος αὐτῆς, καὶ οἱ ἀστέρες ἔσονται ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πίπτοντες, καὶ αἱ δυνάμεις αἱ ἐν τοῖς οὐρανοῖς σαλευθήσονται. καὶ τότε ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν νεφέλαις μετὰ δυνάμεως πολλῆς καὶ δόξης. καὶ τότε ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ καὶ ἐπισυνάξει τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων, ἀπ' ἄκρου τῆς γῆς ἕως τοῦ οὐρανοῦ."(Ματθ κδ 24-27)
Δεν πρόκειται να γίνει τμηματική αφθαρτοποίηση σωμάτων, η αφθαρσία θα γίνει κατά την γενική ανάσταση  ὅταν δὲ τὸ φθαρτὸν τοῦτο ἐνδύσηται ἀφθαρσίαν καὶ τὸ θνητὸν τοῦτο ἐνδύσηται ἀθανασίαν, τότε γενήσεται ὁ λόγος ὁ γεγραμμένος· κατεπόθη ὁ θάνατος εἰς νῖκος ποῦ σου, θάνατε, τὸ κέντρον; ποῦ σου, ᾅδη, τὸ νῖκος; τὸ δὲ κέντρον τοῦ θανάτου ἡ ἁμαρτία, ἡ δὲ δύναμις τῆς ἁμαρτίας ὁ νόμος.
Η κατάργηση του θανάτου θα γίνει κατά την Δευτέρα Παρουσία καὶ ὁ θάνατος καὶ ὁ ᾅδης ἐβλήθησαν εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρός·(Αποκάλυψις κ'14)
Ας ψάξουμε χωρίς γυαλιά αγαπητοί, διότι εάν δεν το κάνουμε όταν έρθει ξανά ο Χριστός η μόνη αρπαγή που θα γίνει θα είναι η... αρπαγή μας από το αυτί, και τότε αλίμονο...
Περισσότερα σχόλια για την αρπαγή ΕΔΩ
 
Η Μεγάλη Θλίψις

Στο εσχατολογικό διάγραμμα, όπως διδάσκει η Αγία Γραφή και ερμηνεύουν οι Άγιοι Πατέρες, υπάρχει μία περίοδος άσχημη πού ονομάζεται "Μεγάλη Θλίψις". Κατ' αυτήν θα κυριαρχήσει ο Αντίχριστος, ο οποίος θα πολεμάει την χριστιανική πίστη και ηθική και θα καταδιώκει τους Χριστιανούς. Συγχρόνως ο Θεός θα παιδαγωγεί την ανθρωπότητα πού αποστάτησε και δέχθηκε τον Αντίχριστο. Θα επιφέρει σκληρές παιδαγωγικές τιμωρίες οι οποίες περιγράφονται στο όραμα των επτά φιαλών της Αποκαλύψεως (Πρβλ. 16ο κεφ. Αποκαλύψεως). Οι Πεντηκοστιανοί διδάσκουν ότι κατ' αυτήν την ζοφερά περίοδο ο Χριστός θα φροντίσει να προστατεύει τους δικούς του. Δηλαδή θα τους απομακρύνει από την γη, θα τους αρπάξει στον ουρανό, στο μεσουράνημα και όταν τελειώσει η Μεγάλη Θλίψις θα τους κατεβάσει κάτω. Σ' αυτή την δοξασία τους νομίζουν ότι βρίσκουν στήριγμα σε ένα χωρίο από το Ευαγγέλιο του Λουκά.
Κάθε λίγο και λιγάκι φέρουν στο στόμα τους αυτό το εδάφιο. 
Νομίζουν ότι δικαιώνει την εσχατολογική τους θεωρία.
Λουκάς κα' 36, "Αγρυπνείτε ουν εν παντί καιρώ, δεόμενοι, ίνα καταξιωθήτε εκφυγείν πάντα τα μέλλοντα γίνεσθαι και σταθήναι έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου".  

Δηλαδή: "Να είσαστε πάντοτε ξάγρυπνοι και να παρακαλείτε να ξεφύγετε όλα αυτά πού πρόκειται να συμβούν και να σταθείτε μπροστά στον Υιό τού ανθρώπου".
Για να ερμηνευθεί σωστά αυτό το χωρίο, πρέπει να χρησιμοποιηθεί ένας ερμηνευτικός νόμος, πού ονομάζεται νόμος της συνάφειας του κειμένου. Δηλαδή, να εξετασθεί τι λένε οι αμέσως προηγούμενοι στίχοι. Αυτό το χωρίο είναι ο 36ος στίχος. Πρέπει να δούμε τι λένε οι δύο προηγούμενοι στίχοι, ο 34ος και ο 35ος.
Αν δούμε αυτούς τους στίχους θα καταλάβουμε αμέσως ότι το χωρίο έχει εντελώς διαφορετικό νόημα από εκείνο πού τού δίνουν οι Πεντηκοστιανοί.
Λουκάς κα' 34-35: "Και να προσέχετε τους εαυτούς σας μήπως γίνουν βαρείες οι καρδιές σας από κραιπάλη και μέθη και βιοτικές μέριμνες και έτσι πέσει επάνω σας ξαφνικά εκείνη η ημέρα, διότι πράγματι θα επέλθει εκείνη η ημέρα σαν παγίδα σε όλους όσους κατοικούν επάνω στη γη". Πριν από την Β' Παρουσία θα υπάρξει ένα χρονικό διάστημα όπου θα επικρατεί κάλμα. Όλα τα συγκλονιστικά γεγονότα, Αντίχριστος, Επτά φιάλες, Μεγάλη Θλίψις, θα έχουν περάσει. Κατ' αυτήν την περίοδο, όπως φαίνεται, θα σημειωθεί η επιστροφή των Εβραίων στον αληθινό Μεσσία σύμφωνα με την προφητεία του Αποστόλου Παύλου (Βλ. Ρωμ. ια' 25-26). Αυτή η περίοδος, η αμέσως προ της Β' Παρουσίας, ομοιάζει με τις ημέρες πριν από τον κατακλυσμό.
Υπήρχε ειρήνη και ηρεμία, η ζωή κυλούσε ήσυχα, οι άνθρωποι έτρωγαν, έπιναν, γλεντούσαν, παντρεύονταν, οπωσδήποτε κορόιδευαν και τον Νώε που ετοίμαζε ένα περίεργο θεόρατο καράβι. Και ξαφνικά, χωρίς να το πάρουν είδηση, ήλθε ο κατακλυσμός και τους σάρωσε (Πρβλ. Ματθ. κδ' 39). Ήλθε ξαφνικά. Όπως ένα ζώο πιάνεται ξαφνικά και ανύποπτα σε μια παγίδα.
Έτσι θα γίνει και με τον ερχομό του Κριτού κατά την Β' Παρουσία.
Εκεί πού όλα φαίνονταν ήρεμα, τότε έρχεται ο Υιός του ανθρώπου και στήνεται το παγκόσμιο δικαστήριο. Τα ίδια λέει και ο Απόστολος Παύλος. Αναφερόμενος στην ημέρα της Β' Παρουσίας σημειώνει ότι εκεί πού φαίνονται όλα ήρεμα "ειρήνη και ασφάλεια" τότε έρχεται ξαφνικά ο όλεθρος (Α' Θεσ. ε' 5).
Λοιπόν, επανερχόμαστε στα χωρία του Ευαγγελίου του Λουκά όπου γίνεται λόγος για επαγρύπνηση.
Στον 34 στίχο έχει το ρήμα "προσέχετε" και στο 36ο το "αγρυπνείτε".
Να προσέχετε και να αγρυπνείτε διότι στις δύσκολες ημέρες χρειάζεστε την Θεία προστασία από τα διάφορα δεινά και στις εύκολες ημέρες, λίγο πριν από την Β' Παρουσία, κινδυνεύετε να το ρίξετε στην καλοπέραση και στις διασκεδάσεις ή να απορροφηθείτε από θέματα οικογενειακά, επαγγελματικά, κοσμικών σχέσεων και φιλοδοξιών, με αποτέλεσμα να παραμελήσετε εντελώς την ψυχή σας. Έτσι μόλις ξαφνικά βρεθείτε μπροστά στην Παγκόσμιο Κρίση, δεν θ' αντέξετε να σταθείτε και να ατενίσετε τον Κριτή γιατί για σας η Β' Παρουσία και η Κρίσις θα ισοδυναμεί με όλεθρο.
Στον 36ο στίχο μαζί με το"αγρυπνείτε" έχει και την φράση "εν παντί καιρώ δεόμενοι".
Δηλαδή μαζί με την προσοχή και την εγρήγορση χρειάζεται και η προσευχή.
Πιο πάνω στον 19ο στίχο συνιστάται υπομονή "με την υπομονή σας θα κερδίσετε τις ψυχές σας".
Με την υπομονή στα δεινά, με την επαγρύπνηση στα εύκολα, με προσευχή και σε τούτα και σ' εκείνα δεν θα χάσουμε την ψυχή μας και έτσι μόλις έλθει ο Κριτής θα μπορέσουμε να σταθούμε όρθιοι μπροστά του χωρίς τον φόβο της καταδίκης. 
Η φράσις "σταθήναι έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου" δηλώνει ότι αυτήν την ημέρα ο Χριστός θα κρίνει τον κόσμο. Οι Πεντηκοστιανοί ερμηνεύουν διαφορετικά, ότι αυτήν την ημέρα θα πάρει ο Χριστός τους εκλεκτούς στον ουρανό για να γλυτώσουν από την επταετία του Αντίχριστου. Θεέ μου, τι ξεκάρφωτες ερμηνείες! Τι πρωτοφανής διαστρέβλωσις του λόγου σου! Σύμφωνα με τον προφήτη Δανιήλ (ζ' 13-14) την Παγκόσμιο Κρίση θα την κάνει ο Υιός του ανθρώπου πού κάθεται στις νεφέλες του ουρανού "ιδού μετά των νεφελών του ουρανού ως Υιός ανθρώπου ερχόμενος ην". Και για τους ραβίνους ακόμη η φράσις "Υιός ανθρώπου" δήλωνε τον Μεσσία πού κάποτε θα έκρινε την ανθρωπότητα. Το "ίσταμαι έμπροσθεν" σημαίνει δίκη όπου ο δικαζόμενος στέκεται μπροστά στον δικαστή. Για την δίκη του Χριστού με δικαστή τον Πιλάτο ο Ματθαίος γράφει, "ο Ιησούς έστη έμπροσθεν του ηγεμόνος" (κζ' 11). Εδώ στο χωρίο Λουκ. κα' 36, η φράσις "σταθήναι έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου" αναφέρεται σε δίκη με δικαστή τον Χριστό. Εδώ το "σταθήναι έμπροσθεν" έχει και την έννοια ότι κάποιος προετοιμαζόταν, περίμενε την ημέρα της παγκοσμίου Δίκης και θαρρετά και άφοβα αντιμετωπίζει τον δικαστή. Οι άλλοι πού το έριξαν έξω και έκαναν όπως λέμε "την ζωή τους", αυτοί δεν θα έχουν πρόσωπο να στηθούν και να ατενίσουν τον Κριτή.
Ο στίχος κα' 36 αρχίζει με την προστακτική, "αγρυπνείτε". Αν αυτοί αγρυπνούσαν και περίμεναν την ημέρα της Κρίσεως δεν θα βρίσκονταν σε δύσκολη θέση.
Η θεωρία των Πεντηκοστιανών ότι μόλις πλησιάζουν τα δύσκολα ο Χριστός θα τους μεταφέρει στο μεσουράνημα δεν εναρμονίζεται με τον λόγο της Γραφής. Εκεί στο μεσουράνημα δεν πρόκειται να στηθεί δικαστήριο αλλά προϋπάντησις.
Εν τοιαύτη περιπτώσει δεν ταιριάζει μ' αυτήν την θεωρία η φράσις "σταθήναι έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου". Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και το άλλο, ότι σε στίχο προηγούμενο ο Χριστός ομιλεί για υπομονή, "εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών" (Λουκ. κα' 19). Η υπομονή χρειάζεται κατά την ώρα του διωγμού και της θλίψεως. Με την υπομονή ξεφεύγεις από κάτι κακό, δηλαδή δεν αρνείσαι τον Χριστό και έτσι την ώρα της Παγκοσμίου Κρίσεως, μπορείς να σταθείς μπροστά στο δικαστικό του βήμα. Έχεις το κουράγιο να τον αντικρίσεις.
Στο δέκατο τρίτο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως, εκεί πού περιγράφεται η αντιχριστιανική δράσις του Επτακεφάλου θηρίου, γράφονται τα εξής: "ώδε έστιν η υπομονή και η πίστις των αγίων". Εδώ φαίνεται η υπομονή και η πίστις των αγίων (Αποκ. ιγ' 10).
Αν στα χρόνια του Αντιχρίστου οι άγιοι θα αρπαχτούν στον ουρανό, τότε τι νόημα έχει αυτό το χωρίο; Επαναλαμβάνω, αν στα χρόνια του Αντιχρίστου οι άγιοι θα αρπαχτούν στον ουρανό, τότε τι νόημα έχει αυτό το χωρίο; Υπομονή και πίστις;
Αυτό ανατρέπει πλήρως την Πεντηκοστιανή θεωρία. Σπουδαίο εδάφιο, Αποκαλ. ιγ' 10.
Ενώ οι Πεντηκοστιανοί θέλουν τους αγίους στα χρόνια του Αντιχρίστου στο μεσουράνημα, αυτό το χωρίο μας λέει ότι θα είναι στην γη και θα αγωνίζονται εναντίον του Αντιχρίστου με δύο όπλα, με την υπομονή και με την πίστη.
Αρκετές περικοπές και πολλά χωρία της Γραφής πού αναφέρονται στην εποχή της Μεγάλης Θλίψεως και του Αντιχρίστου ομιλούν για προσευχή, για πίστη, για υπομονή.
Με αυτά τα όπλα οι Χριστιανοί θα ξεπεράσουν την δύσκολη ώρα.
Ο Κύριος θα ακούει τις προσευχές των δικών του και θα τους βοηθεί.
Εμείς οι Ορθόδοξοι πιστεύουμε ότι ο Κύριος θα επιτρέψει στην Εκκλησία να περάσει μέσα από την δοκιμασία, μέσα από την στενή σήραγγα την μεγάλης θλίψεως αλλά συγχρόνως θα την προστατεύει, θα συμπαραστέκει τους δικούς του και θα τους ενισχύει ώστε να ξεφύγουν την λιποψυχία την υποχώρηση την άρνηση και την πτώση.
Αυτή η πραγματικότητα δηλώνεται καθαρά στο δωδέκατο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως, εκεί γίνεται λόγος για την εκκλησία και για την κατάσταση που αντιμετωπίζει στα 3,5 χρόνια των διωγμών του αντίχριστου.
Η Εκκλησία παρουσιάζεται συμβολικά σαν γυναίκα που έχει ντυθεί τον ήλιο και έχει στο κεφάλι της 12 αστέρια που εικονίζουν τους 12 Αποστόλους. Σε μια φάση του οράματος η γυναίκα βρίσκεται κάτω στην γη την κυνηγάει ο κόκκινος επτακέφαλος Δράκοντας, δηλαδή ο Σατανάς, καθώς την καταδιώκει εκείνη τρέχει προς την έρημο, ο Δράκοντας ανοίγει το στόμα του και εκτοξεύει ποσότητες υδάτων για να την πνίξει αλλά ο Θεός βοηθεί, ανοίγει η Γη μια καταβόθρα και απορροφά τα νερά.
Αυτά όλα δηλώνουν ότι στα 3,5 δύσκολα χρόνια, η όπως το λέει εδώ 1260 ημέρες, πρόκειται για το ίδιο χρονικό διάστημα, η εκκλησία θα βρίσκεται στην Γη, δεν θα έχει αρπαγεί στον ουρανό όπως το θέλουν οι Πεντηκοστιανοί, εδώ στην Γη την καταδιώκει ο Δράκοντας και εδώ σε ερημικές περιοχές της Γης βρίσκει καταφύγιο, όχι στο μεσουράνημα. Σε αυτά τα χρόνια της μεγάλης θλίψεως ναι μεν θα υποφέρουν οι Χριστιανοί και πρέπει να οπλιστούν με υπομονή και πίστη αλλά όμως θα έχουν και παρηγοριά από τον Θεό, στα άσχημα αυτά χρόνια ο Θεός θα προστατέψει την εκκλησία του. Αποκάλυψη ιβ'6 "και η γυναίκα έφυγε στην έρημο οπού έχει εκεί τόπο ετοιμασμένο από τον Θεό για να την τρέφουν 1260 ημέρες δηλαδή 3,5 χρόνια, ο αντίχριστος βέβαια, θα επιβάλλει στους Χριστιανούς οικονομικό αποκλεισμό αλλά ο Θεός θα βρίσκει τρόπο να τρέφει τους δικούς του, η μελέτη αυτής την περικοπής δείχνει ολοκάθαρα ότι εδώ κάτω στην Γη θα βρίσκεται η Εκκλησία κατά την μεγάλη θλίψη και θα νιώθει αισθητή την Θεϊκή βοήθεια. Μεγάλη συμπαράσταση θα βρουν τότε οι Χριστιανοί από την δύναμη των 2 εσχατολογικών προφητών, του Ηλία και του Ενώχ, αυτοί θα διαχειρίζονται έκτακτη υπερφυσική δύναμη και θα προβαίνουν σε μεγάλες θαυματουργίες, βλέπε Αποκάλυψη ι' 5-6, η δράσις τους θα είναι 1260 ημέρες, δηλαδή 3,5 χρόνια, όσο θα κρατεί ο διωγμός του θηρίου. Με τα κηρύγματά τους και τα θαύματα τους θα κάνουν δύσκολη την ζωή του Αντίχριστου και θα συμπαρίστανται στους Χριστιανούς.
Μάλιστα η δράσις του προφήτου Ηλία θα βοηθήσει τους Ισραηλίτες να αντιληφθούν ότι ο Μεσσίας τους είναι ψευδομεσσίας, ώστε να αρχίσουν να στρέφονται προς τον Ιησού τον Ναζωραίο. Μέσα στις δυσκολίες, στις θλίψεις, στην απελπισία, εκεί επιτελεί ο Θεός τα θαυμάσια του, και ας λένε ότι θέλουν οι Πεντηκοστιανοί, μήπως και παλαιά στην μεγάλη θλίψη των Ιουδαίων από τον σκληρό Φαραώ δεν πραγματοποιήθηκαν τα θαυμάσια και τα ένδοξα; Ας δούμε και άλλη μια πτυχή του θέματος, το Άγιο Πνεύμα παρηγορεί τους χριστιανούς στις δύσκολες ώρες γι' αυτό λέγεται Παράκλητος, δηλαδή παρηγορητής. Στην διάρκεια της μεγάλης θλίψεως θα ψιθυρίζει μυστικά στις ψυχές τους, κάντε υπομονή, λίγος χρόνος απομένει ο Κύριος που έρχεται να κρίνει ζώντας και νεκρούς και να αμείψει τους αγωνιστές της πίστεως φθάνει γρήγορα, δεν αργεί....
ἔτι μικρὸν ὅσον, ὁ ἐρχόμενος ἥξει καὶ οὐ χρονιεῖ... "Πολύ λίγος χρόνος υπολείπεται και ο Κύριος πού τον περιμένουμε να έλθει και πάλι, θα έλθει και δεν θα αργοπορήσει". Θυμηθείτε τα λόγια του Παύλου, "εμείς οι Χριστιανοί δεν είμαστε άνθρωποι δειλίας και άτολμης συστολής πού οδηγεί στην απώλεια" - "ημείς ουκ εσμέν υποστολής εις απώλειαν". Δεν πρέπει να υποστείλουμε την σημαία. Ο Παράκλητος τότε θα απευθύνει στις ψυχές των Χριστιανών λόγια παρηγοριάς: "Ολίγη υπομονή ακόμη και θα τελειώσουν όλα τα δεινά και δεν θα πεινάσετε πια ούτε θα διψάσετε ούτε θα δοκιμάσετε καύσωνα, και δεν θα συνεχίσουν να δακρύζουν τα μάτια σας". Αυτά πού λέμε εδώ έρχονται σε πλήρη συμφωνία με το πνεύμα της Αγίας Γραφής. Ας δούμε σχετικώς μία περικοπή από την Αποκάλυψη από το όραμα της ουράνιας συνάξεως των εκλεκτών μπροστά στον θρόνο του Θεού. Αναρίθμητος λαός. Απερίγραπτη λευκότητα. Ατμόσφαιρα νίκης και θριάμβου. Όλοι τους φορούν λευκές στολές και κρατούν στα χέρια τους φοίνικες.
Εξηγεί ένας από τους πρεσβυτέρους του επουρανίου ναού: "Αυτοί είναι όσοι έρχονται από την Μεγάλη Θλίψη", προσέξετε!, δεν λέει όσοι απέφυγαν την Μεγάλη Θλίψη, "και έπλυναν και ελεύκαναν τις στολές τους με το αίμα του Αρνίου". Γι' αυτό βρίσκονται τώρα μπροστά στον θρόνο του Θεού και τον λατρεύουν ημέρα και νύχτα. 

Και εκείνος που κάθεται στον θρόνο θα σκηνώσει και θα κατοικήσει μέσα τους. Δεν θα πεινάσουν πια ούτε θα διψάσουν ούτε θα τους χτυπήσει το λιοπύρι ούτε κανένα άλλο καύμα. Διότι το Αρνίον πού βρίσκεται ανάμεσα στον θρόνο θα τους ποιμαίνει και θα τους οδηγεί σε ύδατα από πηγές ζωής· και θα εξαλείψει ο Θεός κάθε δάκρυ από τα μάτια τους"
Όταν λέει ότι ο Θεός θα σκουπίσει τα δάκρυά τους σημαίνει ότι προηγήθηκε μία περίοδος όπου πόνεσαν και έκλαψαν. Πρόκειται για την Μεγάλη Θλίψη. Αυτό φαίνεται ολοκάθαρα στον δέκατο τέταρτο στίχο "οὗτοί εἰσιν οἱ ἐρχόμενοι ἐκ τῆς θλίψεως τῆς μεγάλης" (ζ' 14).
Αυτό το χωρίο είναι καταπέλτης για τις αιρετικές δοξασίες των Πεντηκοστιανών. Μνημονεύεται εύκολα. Αποκάλυψις ζ' 14, δηλαδή 7, 14, έβδομο κεφάλαιο και δέκατος τέταρτος στίχος. Αν τα καταφέρουν οι ποιμένες των Πεντηκοστιανών να παραποιήσουν το εν λόγω εδάφιο και να πείσουν τους οπαδούς των για αυτό, να είσαστε βέβαιοι ότι τούτο δεν επιτυγχάνεται με ανθρώπινη δύναμη. Θα τα καταφέρουν μόνο με την επέμβαση αυτού που αναφέρεται στο χωρίο Β' Θεσ. β' 11. 

Εκεί γίνεται λόγος για "ενέργειαν πλάνης".
Έχω συζητήσει πολλές φορές με πολλούς αιρετικούς και έχω φρίξει από αυτό το φαινόμενο που λέγεται ενέργεια πλάνης. Που αποσκοπεί αυτή η ενέργεια; Το εξηγεί ο Απόστολος: εις το πιστεύσαι αυτούς τω ψεύδει, στο να πιστεύει κανείς στο ψεύδος.
Θέλει προσευχή, νηστεία, ιερά μελέτη, Θείες Λειτουργίες για να σωθεί κάποιος από την πονηρή, από την διαβολική αυτή ενέργεια. 

Αν αυτά λείπουν η επιχειρηματολογία δεν πείθει καθόλου τον αιρετικό.
Πόσο δύσκολο είναι να σώσεις κάποιον από την αίρεση και μάλιστα όταν αυτή φοράει Χριστιανικότερο προσωπείο από τις άλλες.





0 comments:

Δημοσίευση σχολίου